'Kollama, halkla polis arasında köprü'
Sabahın erken saatinde çıkıyor evinden ve arkasına bakmadan ofisin yolunu tutuyor emniyetin gözüpek amiri Necip. Kim bilir hangi olay, gösteri ya da cinayet vakası bekliyor onu. Uykuda bıraktıkları geliyor aklına. Ya başkalarının sevdikleri...
Öyle ya; üniformayı giyince devlet oluyor çünkü. Herkesin babası! Yükü ağırlaşıyor birden. Silahını kuşanıyor ve İstanbul'un karanlık sokaklarına bırakıyor kendini. Siren sesleri, hastane koridorları, gasplar, terör eylemleri ve daha bir sürü adi olay... Bir ses alıyor Necip'i suçluların dünyasından: 'Baba ne zaman eve geleceksin...' Polisin bir gününü özetliyor yukarıdaki satırlar. Üç aşağı beş yukarı. Tıpkı Samanyolu'nun yeni dizisi 'Kollama' gibi. Dizide amiri oynayan Mehmet Özgür sayesinde ortak oluyoruz bu kez emniyet çalışanlarının yaşadıklarına. Ve dahi zorluklarına. Rol yapıyor belki; ama gerçek bir polisten ayırmak çok güç Özgür'ü. Sürekli polislerle birlikte. Rolüne hazırlanırken de aylarca emniyet binasından çıkmamış. Silah nasıl tutulur? Nasıl selam verilir? Ast-üst ilişkisi derken uzun bir zaman eğitim almış. Sorularımıza da kırk yıllık emniyet mensubu gibi cevap veriyor: 'Bizi herkes kötü biliyor, anlamıyorlar.' Zaten 'Kollama' da burada devreye giriyor. Dizi, polisin sorunlarına, tutuyor kamerasını. Evlerine ekmek götürmek için canlarını tehlikeye atan ve tek dertleri sağ salim eve dönmek olan bir kitleyi gösteriyor izleyiciye. Halkı polise, polisi halka sevdiriyor. Mehmet Özgür de yapmak istediklerini bir cümleyle özetliyor: "Amacımız halk ile polis arasında köprü olmak. 'Kollama' ve benzer diziler polislere bakış açısını da değiştirecektir."
Her bölümünde farklı bir konu işleniyor 'Kollama'nın. Terör konusunun işlendiği ilk bölümde aldığı reyting de mutlu etmiş Özgür'ü. "Şu an her şey çok iyi gidiyor. Ekip uyum içinde. Allah bozmasın." diyor. Dizi sayesinde polisleri daha iyi anlama imkânı bulmuş oyuncu. Polisin işinin zor olduğunu, "Her uğraştığınız insana potansiyel şüpheli diye bakmak istemiyorsunuz. Ama karşınızdaki insan potansiyel şüpheli olabilir. Yani ne olduğu belli olmaz. Her an her şey olabilir. En kötüsü de onların sermayesi canları." sözleriyle özetliyor.
'Kollama'da ciddi bir emniyet amirini oynasa da esprili bir kişiliğe sahip Özgür. 1989 yılında başladığı tiyatroya halen oyuncu ve yönetmen olarak devam ediyor. Kamerayla 1996 yılında yerel bir kanalda yaptığı 'Delidir Ne Yapsa Yeridir' adlı gösteri programında tanışmış. Ekranın yolu açılınca tekliflerin de ardı arkası kesilmemiş. Oynadıkları, oynamadıkları derken 'emniyet amiri ol demişler' o da kabul etmiş. Para kazanmayı ikinci planda tutan oyuncu önceliğinin; sağlam ve ayağı yere basan, topluma bir şeyler veren projeler olduğunu söylüyor. Zaten emniyet binasında görenler onu kendilerinden ayırt edemiyorlar. İşine çok iyi konsantre olan Özgür, âdeta bir polis gibi yaşıyor bugünlerde.
'Silahın insanı tahrik eden bir yanı var'
"Oldum olası silahı bir türlü sevemedim. Bu yüzden silaha alışmakta zorluk çekiyorum. Kötü bir şey olduğunu düşünüyorum silahın. Bir tahrik yanı var. Taşıdığınız zaman ruh halinizi değiştiriyor. Eğitimini almadan da taşırsanız farklı bir hal alıyor. Üzerinizde duruşu bile değişiyor. Çok alışamadığım bir şey. Bundan sonra da zor alışırım gibi geliyor."
Necip'e acı haber...
'Kollama'nın ikinci bölümünde Necip ve arkadaşları, 15 yaşındaki Çiğdem'in okuldan evine dönerken kaçırıldığı ihbarı üzerine çalışmalara başlamıştır. Dostu ve çalışma arkadaşı Menderes'in cenaze töreninden sonra bu ihbar üzerinde çalışmalarını sürdüren Necip, aldığı acı haberle sarsılır. Necip'in kızı Nurbanu da kimliği belirsiz kişiler tarafından kaçırılmıştır. Destek Büro derhal harekete geçer.
Samanyolu / 19.45
Yusuf Bülbül
17 Şubat 2008, Pazar
Kaynak: Zaman Gazetesi
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Kayıtlar
